Maria Lassnig geboren in Oostenrijk ging naar de kunstacademie in Wenen in 1940, het jaar van de Tweede Wereldoorlog, desondanks begon zij aan haar carrière als kunstenares. Onder de Nazi's konden kunststudenten niet veel meer dan in een rigide stijl realisme gaan schilderen, maar haar hart lag bij de 'verdorven' expresssionisten zoals Oskar Kokoschka en Egon Schiele. Met name Schiele zal in haar latere werk als in een invloed te zien zijn, alhoewel zij volledig haar eigen stijl zou vinden. Na haar afstuderen in 1944 vond zij aansluiting bij de Hundsgruppe: de Weens Abstract-expressionistische groep kunstenaars onder leiding van Arnulf Rainer.
Body awareness
Body Awareness (Körperbewusstsein) is een belangrijk terugkomend thema in het oeuvre van Maria Lassnig. Zij gebruikt deze term om aan te duiden dat zij in haar zelfportretten alleen de lichaamsdelen schilderde die zij werkelijk op dat moment voelde. Zij was zich bewust van het gegeven dat zij tegelijkertijd zichzelf was, haar lichaam bewoonde en het onderwerp was van haar creativiteit. Haar werk liet een worsteling zien met binnen en buiten: de kunstenaar als subject en de kunstenaar als object. Als we kijken naar het werk: Du oder mich olieverf op doek 2005, zien we een vrouw met een pistool tegen haar slaap en een pistool gericht op de kijker. Duidelijk een verwijzing naar de binnenwereld en de buitenwereld, maar ook kan men het opvatten als een verwijzing naar de objectivering van de vrouw.
Kijken we naar de tekening hiernaast (Self-Portrait in the Mirror of Possibilities), dan zien we een zelfportret met een knalgele achtergrond, dit heeft een zeer uitgesproken effect. Haar manier van zelfportret tekenen is psychologisch van aard en komt het lichaamsbewustzijn naar voren. Er worden delen weg gelaten, die delen die zij niet voelde op dat moment. Deze zelfportretten zijn indringend en intrigerend, de binnenwereld van de kunstenaar komt naar buiten door de expressie van het werk.
